فیلم های پزشکی استفاده از مواد خام با کیفیت بالا، کم سمی یا حتی غیرسمی درجه پزشکی مانند پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی وینیل کلراید، پلی تترا فلوئورواتیلن، پلی اورتان و غیره. . از نظر فناوری تولید، تولید فیلم‌های پزشکی معمولاً شامل فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند اکستروژن چند لایه، کشش دقیق و پوشش‌های ویژه برای بهبود خواص مانع، استحکام، شفافیت و سایر خواص آن می‌شود.
فیلم های بسته بندی معمولی در طیف وسیع تری از مواد از جمله پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی استر، پلی وینیل کلراید و غیره موجود هستند. فرآیند تولید نسبتاً ساده است و عمدتاً بر بهبود راندمان تولید و کاهش هزینه ها تمرکز دارد.
محیط تولید باید در یک اتاق تمیز انجام شود و تعداد ذرات گرد و غبار و میکروارگانیسم های موجود در هوا و همچنین شرایط دما و رطوبت به شدت کنترل می شود تا از عقیمی در طول فرآیند تولید اطمینان حاصل شود. در عین حال، کنترل کیفیت دقیق بر روی مواد خام، محصولات نیمه تمام و محصولات نهایی، از جمله آزمایش میکروبی، آزمایش باقیمانده شیمیایی و غیره انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که محصولات با استانداردهای بین المللی مانند ISO 11607، EN 868 مطابقت دارند. ASTM و الزامات صدور گواهینامه مانند FDA و CE. الزامات محیط تولید نسبتاً کم است و لزوماً نیازی به اتاق تمیز نیست، اما اقدامات کنترل کیفیت خاصی مانند بازرسی ظاهری، اندازه‌گیری ابعاد، آزمایش مقاومت کششی و غیره نیز وجود خواهد داشت تا نیازهای اولیه بسته‌بندی معمولی را برآورده کند.
علاوه بر خواص اولیه ضد آب، ضد رطوبت و ضد پارگی، همچنین باید دارای خواص مانع عالی، و همچنین آب بندی خوب، شفافیت و مقاومت در برابر استریل شدن باشد. برای اطمینان از ایمنی و اثربخشی محصولات پزشکی این عمدتا نیازهای محافظت از محصول، نمایش، حمل و نقل و ذخیره سازی را برآورده می کند و دارای الزامات عملکرد نسبتاً کم است، مانند عایق رطوبتی اولیه و ضد رطوبت، سازگاری چاپ، استحکام پارگی و غیره. بسته بندی محصولات صنعتی و غیره
تحت نظارت دقیق نظارتی است و باید با الزامات نظارتی دستگاه های پزشکی کشورها و مناطق مختلف، مانند دستورالعمل تجهیزات پزشکی اتحادیه اروپا (MDR)، مقررات مرکز تجهیزات پزشکی و بهداشت رادیولوژیک FDA ایالات متحده (CDRH) و غیره مطابقت داشته باشد. در عین حال، با افزایش آگاهی زیست محیطی، بازیافت و زیست تخریب پذیری فیلم های پزشکی نیز به ملاحظات مهم تبدیل شده است. اگرچه در مقایسه با فیلم های پزشکی باید از قوانین زیست محیطی خاصی پیروی کرد، اما الزامات قانونی ممکن است ضعیف تر باشد. با توسعه روند جهانی حفاظت از محیط زیست، فیلم های بسته بندی معمولی به تدریج قابل بازیافت و تخریب می شوند تا اثرات منفی بر محیط زیست کاهش یابد.
هنگام استفاده باید توجه ویژه ای به عملیات اسپتیک شود تا از آلودگی جلوگیری شود. پس از استفاده، آن را مطابق با مقررات دفع زباله های پزشکی با خیال راحت دور بیندازید تا از آسیب ثانویه به محیط زیست و بدن انسان ناشی از زباله های پزشکی جلوگیری کنید. در استفاده از آن انعطاف پذیرتر است و نیازی به عملیات سختگیرانه آسپتیک ندارد. پس از استفاده، عموماً به عنوان زباله خانگی دور ریخته می شود، اما با بهبود آگاهی زیست محیطی، مصرف کنندگان تشویق به طبقه بندی و بازیافت می شوند.3